Özet: Makale, laminasyon sürecinde yapıştırıcının seviyelendirme özelliğinin kalite etkisi hakkında ayrıntılı olarak analiz ediliyor.'Beyaz lekeler' veya 'kabarcıklar', yapıştırıcıdaki tesviye performansının değerlendirme standardı olabilecek lamine ürünlerin şeffaflığıdır.
1. kabarcık sorunu ve tutkalın tesviye edilmesi
Beyaz lekeler, kabarcıklar ve zayıf şeffaflık, kompozit malzemelerin işlenmesinde yaygın görünüm kalitesi sorunlarıdır. Çoğu durumda, kompozit malzeme işlemcileri yukarıdaki sorunları yapıştırıcının zayıf seviyesine bağlar!
1.1 Bu tutkal o tutkal değil
Kompozit malzeme işlemcileri, yapıştırıcının zayıf seviyelendirilmesinin kararına veya tedarikçilerle ilgili dosya şikayetleri veya taleplere dayanarak tedarikçilere yapıştırılmamış açılmamış ve kullanılmayan fıçılara geri dönebilir.
Kötü tesviye performansına sahip olduğu düşünülen tutkalın, müşteriler tarafından hazırlanmış/seyreltilmiş ve belirli bir değere sahip bir viskoziteye sahip bir “tutkal çalışma çözümü” olduğu belirtilmelidir. İade edilen tutkal, açılmamış orijinal tutkal kovasıdır.
Bu iki “tutkal” kovası tamamen farklı kavramlar ve şeylerdir!
1.2 Tutkal Tesviyesi için Havalasyon Göstergeleri
Yapıştırıcının tesviye performansını değerlendirmek için teknik göstergeler viskozite ve yüzey ıslatma gerginliği olmalıdır. Ya da daha doğrusu, “yapıştırıcının akışkanlığı”, “tutkalın akışkanlığı” ve “tutkalın ıslanabilirliği” nin bir kombinasyonudur.
Oda sıcaklığında, etil asetatın yüzey ıslatma gerilimi yaklaşık 26 mn/m'dir.
Kompozit malzeme işleme alanında kullanılan solvent bazlı poliüretan yapıştırıcıların orijinal namlu konsantrasyonu (katı içerik) genellikle% 50-% 80 arasındadır. Kompozit işleme uygulanmadan önce, yukarıda belirtilen yapıştırıcıların yaklaşık% 20-45'lik bir çalışma konsantrasyonuna seyreltilmesi gerekir.
Seyreltilmiş yapıştırıcı çözeltisi içindeki ana bileşenin etil asetat olması nedeniyle, seyreltilmiş yapışkan çalışma çözeltisinin yüzey ıslatma gerilimi, etil asetatın kendisinin yüzey ıslatma gerginliğine daha yakın olacaktır.
Bu nedenle, kullanılan kompozit substratın yüzey ıslatma gerilimi, kompozit işlemenin temel gereksinimlerini karşıladığı sürece, yapışkanın ıslanabilirliği nispeten iyi olacaktır!
Tutkalın akışkanlığının değerlendirilmesi viskozitedir. Kompozit işleme alanında, viskozite (IE çalışma viskozitesi) olarak adlandırılan, saniyeler içinde, tutkal çalışma sıvısının, viskozite fincanından akarken, belirli bir viskozite fincanı modeli kullanılarak ölçülen zamana atıfta bulunur. Farklı orijinal kova tutkalından hazırlanan tutkal çalışma sıvısının aynı “çalışma viskozitesine” sahip olduğu ve “çalışma sıvısı” nın aynı “tutkal akışkanlığına” sahip olduğu düşünülebilir!
Diğer değişmemiş koşullar altında, aynı çerçeve tipi yapıştırıcı ile hazırlanan “çalışma sıvısının” “çalışma viskozitesi” ne kadar düşük olursa, “yapışkan akışkanlığı” o kadar iyi olur!
Daha spesifik olarak, birkaç farklı yapıştırıcı derecesi için, seyreltilmiş çalışma çözeltisinin viskozite değeri 15 saniye ise, bu yapıştırıcı dereceleri tarafından hazırlanan çalışma çözeltisi aynı “tutkal seviyesine” sahiptir.
1.3 Tutkalın tesviye özelliği, tutkal çalışma sıvısının bir özelliğidir
Bazı alkoller, namlu yeni açıldığında viskoz bir sıvı oluşturmaz, aksine akışkanlığı olmayan mermi gibi bir jöle gibi bir sıvı oluşturur. Tutkalın istenen konsantrasyonunu ve viskozitesini elde etmek için çözülmeleri ve uygun miktarda organik çözücü ile seyreltilmeleri gerekir.
Tutkalın tesviye performansının, seyreltilmemiş orijinal namlu tutkalının değerlendirilmesi yerine, belirli bir “çalışma konsantrasyonunda” formüle edilmiş çalışma çözeltisinin bir değerlendirmesi olduğu açıktır.
Bu nedenle, tutkalın zayıf seviyesini belirli bir orijinal kova tutkal markasının ortak özelliklerine atfetmek yanlıştır!
2. yapıştırıcının seviyesini etkileyen faktörler
Bununla birlikte, seyreltilmiş yapışkan çalışma çözeltisi için, yapışkan su seviyesinde gerçekten farklılıklar vardır!
Daha önce de belirtildiği gibi, yapışkan çalışma sıvısının seviyelendirme performansını değerlendirmek için ana göstergeler yüzey ıslatma gerginliği ve çalışma viskozitesidir. Yüzey ıslatma gerginliğinin göstergesi, geleneksel çalışma konsantrasyonu aralığında önemli değişiklikler göstermez. Bu nedenle, zayıf yapışkan tesviyein özü, uygulama işlemi sırasında yapışkanın viskozitesinin belirli faktörlerden kaynaklanan anormal olarak artması ve bu da seviyelendirme performansında bir azalmaya neden olmasıdır!
Uygulama sırasında tutkalın viskozitesinde hangi faktörler değişikliklere neden olabilir?
Tutkalın viskozitesinde değişikliklere neden olabilecek iki ana faktör vardır, biri tutkalın sıcaklığıdır, ancak tutkalın konsantrasyonudur.
Normal koşullar altında, bir sıvının viskozitesi artan sıcaklık ile azalır.
Farklı yapışkan şirketler tarafından sağlanan kullanım kılavuzlarında, yapışkan çözeltinin viskozite değerleri (seyreltmeden önce ve sonra), bir döner viskozimetre veya viskozite kabı kullanılarak 20 ° C veya 25 ° C'lik bir sıvı sıcaklıkta (yani yapıştırıcının sıcaklığı çözümün kendisi) genellikle belirtilir.
İstemci tarafında, orijinal tutkal ve seyreltici (etil asetat) kovasının depolama sıcaklığı 20 ° C veya 25 ° C'den daha yüksek veya düşükse, hazırlanan tutkalın sıcaklığı da 20 ° C'den daha yüksek veya daha düşük olacaktır. veya 25 ° C doğal olarak, hazırlanan tutkalın gerçek viskozite değeri de kılavuzda belirtilen viskozite değerinden daha düşük olacaktır. Kışın, hazırlanan yapıştırıcının sıcaklığı 5 ° C'den düşük olabilir ve yaz aylarında hazırlanan yapıştırıcının sıcaklığı 30 ° C'den yüksek olabilir!
Etil asetatın son derece uçucu bir organik çözücü olduğuna dikkat edilmelidir. Etil asetatın uçuculeştirme işlemi sırasında, yapışkan çözelti ve çevresindeki havadan büyük miktarda ısı emecektir.
Şu anda, kompozit makinelerdeki çoğu laminasyon birimi açık ve yerel egzoz cihazları ile donatılmıştır, bu nedenle yapışkan disk ve namludan büyük miktarda çözücü buharlaşacaktır. Gözlemlere göre, bir çalışma süresinden sonra, tutkal tepsisindeki tutkal çalışma sıvısının sıcaklığı bazen çevredeki ortam sıcaklığından 10 ° C'den daha düşük olabilir!
Tutkalın sıcaklığı kademeli olarak azaldıkça, tutkalın viskozitesi kademeli olarak artacaktır.
Dolayısıyla, çözücü bazlı yapıştırıcıların tesviye performansı aslında ekipman çalışma süresinin uzatılmasıyla yavaş yavaş kötüleşir.
Başka bir deyişle, çözücü bazlı yapıştırıcı seviyesinin stabilitesini korumak istiyorsanız, yapışkan viskoziteyi uygulama işlemi boyunca sabit tutmak için bir viskozite kontrolörü veya başka benzer yollar kullanmalısınız.
3. Doğru tutkal tesviye sonuçları için değerlendirme göstergeleri
Tutkalın tesviye sonucunun değerlendirilmesi, belirli bir aşamada kompozit ürünün bir özelliği olmalıdır ve tutkalın tesviye sonucu, tutkalın uygulandıktan sonra elde edilen sonucu ifade eder. Bir arabanın “tasarlanmış maksimum hızı” gibi Ürünün bir özelliği, belirli koşullar altında yoldaki aracın gerçek sürüş hızı başka bir sonuçtur.
İyi tutkal tesviye, iyi tesviye sonuçları elde etmek için temel durumdur. Bununla birlikte, tutkalın iyi seviyelendirme performansı, iyi tutkal tesviye sonuçlarına neden olmayabilir ve tutkalın düşük seviyelendirme performansı (yani yüksek viskozite) olsa bile, belirli durumlarda iyi tutkal tesviye sonuçları elde edilebilir.
4. Tutkal tesviye sonuçları ile “beyaz lekeler” ve “kabarcıklar” fenomenleri arasındaki korelasyon
Kötü “beyaz lekeler, baloncuklar ve şeffaflık”, kompozit ürünlerde istenmeyen birkaç sonuçtur. Yukarıdaki problemlerin birçok nedeni vardır ve tutkalın zayıf düzlemesi bunlardan sadece bir tanesidir. Bununla birlikte, tutkalın zayıf tesviye edilmesinin nedeni sadece tutkalın zayıflamasından kaynaklanmaz!
Tutkalın zayıf bir tesviye sonucu mutlaka “beyaz lekelere” veya “kabarcıklara” yol açmayabilir, ancak kompozit filmin şeffaflığını etkileyebilir. Kompozit substratın mikro düzlüğü zayıfsa, yapışkanın tesviye sonucu iyi olsa bile, hala “beyaz lekeler ve kabarcıklar” olasılığı vardır.
Gönderme Zamanı: Ocak-17-2024